Chirurg ma stały dzień operacji każdego tygodnia, a jeśli operacja musi zostać przerwana, operacja dla wszystkich pacjentów za tym będzie musiała zostać przełożona; po zaplanowaniu operacji pacjenta rodzina bierze wolne, aby pozostać z pacjentem, i będzie musiała wziąć ponownie wolne na operację w innym dniu; po tym, jak pacjent został przygotowany do przygotowania jelit, pościł i wprowadzony do rurki gastrostomicznej i cewnika itp, a następnie operacja w innym dniu będzie musiała być wykonana ponownie. Wszystko to należy wziąć pod uwagę, a operacja jest uważana za zawieszona tylko wtedy, gdy pacjent ma prawdziwe przeciwwskazanie do znieczulenia i musi zostać wyłączony z operacji.

Pacjenci, którzy jedli zbyt dużo przed operacją
Powodem postu przed znieczuleniem jest to, że po znieczuleniu zwieracz serca pacjenta rozluźnia się i żywność może wpłynąć z powrotem do jamy ustnej, co może prowadzić do udławienia się w przypadku przypadkowego wdychania. Klinicznie, mieszane jedzenie jest rutynowo postowane przez 8–12 godzin przed operacją.
W rzeczywistości długość czasu postu zależy całkowicie od charakteru i ilości spożywanego pokarmu, spożywanie wody i płynu zazwyczaj kilka minut do 2 godzin w żołądku jest całkowicie puste (z wyjątkiem niedrożności pyloru), niektórzy anestezjologowie ponieważ pacjent zjeść jamę mleka, pić usta pełną wody na zawiesinę operacji jest nieodpowiedzialny. Czas opróżniania mieszanej żywności to 8 godziny, a duża ilość wysokiego białka, wysokotłuszczowego czasu opróżniania żołądka w 8,12 godzinach.
Jeśli ilość spożywanego jedzenia nie jest duża, a wypełnienie żołądka nie jest oczywiste, nawet jeśli spożywana żywność jest żywnością mieszaną lub wysokotłuszczową, po 4-6 godzinach żywność faktycznie opróżniła się z żołądka.

Pacjenci z nadciśnieniem
Ze względu na rozwój leków przeciwnadciśnieniowych, leczenie znieczulające pacjentów z nadciśnieniem tętniczym nie stanowi obecnie problemu dla anestezjologa.
Jednak pomimo solidnych teoretycznych podstaw kontrolowanego obniżania ciśnienia krwi (ogólnoustrojowe rozszerzenie naczyń tętniczych lub objętościowe rozszerzenie naczyń), nadal występują dwie poważne trudności u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym po obniżeniu ciśnienia krwi:
U pacjentów z chorobą nadciśnienia tętniczego po pewnym obniżeniu ciśnienia krwi z bardzo wysokiego poziomu istnieje ryzyko niedostatecznego dopływu krwi do ważnych narządów.
Trudno jest wygładzić znieczulenie ze względu na ogromne wahania hemodynamiki spowodowane względnym brakiem objętości po znieczuleniu.
Te dwie poważne trudności, jeśli nie traktujemy ich ostrożnie, to możliwe są różne powikłania pooperacyjne. Nasi poprzednicy w dziedzinie znieczulenia stwierdzili, że ciężkie nadciśnienie jako przeciwwskazanie do znieczulenia chirurgicznego uznali po długim okresie doświadczenia w praktyce klinicznej i powinniśmy to szanować.

Pacjenci z ciężką arytmią
Istnieje wiele rodzajów ciężkich arytmii, które można wykryć przez rutynowe EKG przed operacją. Zazwyczaj mogą one być wykryte przez anestezję podczas wizyty przedoperacyjnej u pacjenta.
Wśród często występujących arytmii należy wyposażyć rozrusznik serca lub przynajmniej tymczasowy rozrusznik serca przed operacją, blok przedsionkowo-komorowy drugiego stopnia II, blok przedsionkowo-komorowy trzeciego stopnia, zespół chorego węzła zatokowego oraz bradykardię zatokową (HR poniżej 45 bpm).

Małopłytkowość i nakłucie zewnątrzodowe
Podręczniki stwierdzają, że wartość normalna płytek krwi wynosi ponad milion/L. Niektóre książki referencyjne do znieczulenia sugerują, że nakłucie zewnątrzodowe można wykonać z płytkami powyżej 800.000/L lub nawet 500.000/L.
W świetle obecnego środowiska medycznego uważam, że należy ściśle przestrzegać podręczników, a nakłucie nadtwardówkowe pacjentów musi być wykonywane zgodnie ze standardami podręcznikowymi, w przeciwnym razie mogą pojawić się spory w przypadku krwotoku wewnątrządowym.

Pacjenci z ciężką niedokrwistością
Pacjentów z hemoglobiną poniżej 60g/L nie można operować i klinicznie należy najpierw skorygować niedokrwistość, najlepiej świeżą krwią i osoczem. Dzieje się tak dlatego, że pacjenci tacy są bardzo podatni na niedotlenienie tkanek podczas znieczulenia chirurgicznego i nie mogą osiągnąć minimalnego metabolizmu organizmu.